سیل خروشان تبلیغات کالاهای مصرفی در سال های اخیر در کلان شهرهای کشورمان دامنه بسیار وسیعی را به خود اختصاص داده و حتی اتوبوس های عمومی، پل های عابر پیاده، زیرگذرها و... نیز از این سیل خروشان در امان نمانده اند.
در و دیوارهای شهر را که می نگرید تبلیغات همه رنگ از سر و کولش می بارد، اگر تا دیروز قیافه و ترکیب شهر به شیوه ای بود که شما را به آرامش فرامی خواند و تمامی خیابان ها و ساختمان هایش ترکیبی یکنواخت، متعادل و زیبا داشت، امروز اما در و دیوارهای شهر را تبلیغات فراگرفته و زیبایی خیابان ها و خانه ها در پشت پرده پلاکاردهای تبلیغاتی کاملاً محو شده است.
تبلیغات رنگارنگی که هرکدام با شیوه ای جدید شما را به دنیایی از مصرف زدگی و تجمل گرایی دعوت می کند، حتی برخی از شرکت های تولیدی گوی سبقت را ازرقبای خود ربوده اند و با اعلام اینکه «خرید یک کالا متضمن خرید رایگان کالاهای دیگر خواهد بود» هیاهو و جارو جنجال به راه انداخته اند و هر روز به شگردهای تازه ای برای جلب مشتری پناه می برند.
سیل خروشان تبلیغات کالاهای مصرفی در سال های اخیر در کلان شهرهای کشورمان دامنه بسیار وسیعی را به خود اختصاص داده و حتی اتوبوس های عمومی، پل های عابر پیاده، زیرگذرها و... نیز از این سیل خروشان در امان نمانده اند. تبلیغات تلویزیونی، رادیویی، مطبوعات، نقاشی دیوارهای کوتاه و بلند، پلاکارد در اندازه های مختلف، بروشور، کارت و... ازجمله ابزارهای مهم تبلیغات هستند، تبلیغاتی که این روزها فرم و قیافه شهرها را باب میل خود طراحی می کنند و در آشفته بازاری رقابتی برای جلب مشتری به هر حیله و نیرنگی پناه می برند. اما سؤال اساسی اینجاست که چرا تمامی تبلیغاتی که وجود دارد به نوعی مردم را به سمت دنیای مصرف زدگی تشویق و هدایت می کند و از آنها می خواهد تابه مصرف فلان کالای وارداتی یا تولیدی داخل بپردازند، و به راستی حرکت به سمت مصرف زدگی و رواج دامنه تجمل گرایی در جامعه روبه رشد کنونی چه زیان هایی را متوجه کشورمان خواهد کرد و تبعات این مسئله در درازمدت چه خواهد بود؟
کیفیت فدای کمیت
امروز با این واقعیت انکارناپذیر روبرو هستیم که کیفیت کالاهای مصرفی در قیل و قال تبلیغات کاذب شرکت ها فدای کمیت شده است. از یک طرف بسیاری از کالاهای وارداتی به کشورمان- که معمولاً تولیدی از کشورهای چین و کره هستند- با نازلترین کیفیت وارد کشور می شوند، ازطرف دیگر هم همین تبلیغات کاذب مردم را در انتخاب کالای مرغوب موردپسندشان سردرگم می کند. محمد فرامرزی، یکی از فروشندگان گوشی تلفن همراه در خیابان جمهوری به آشفته بازار گوشی های ساخت چین و کره اشاره می کند و می گوید: «تبلیغات این شرکت ها بسیار وسیع است اما در مقایسه با هجم تبلیغات، کالاهای مذکور کیفیت لازم را ندارند، مثلا یک شرکت معتبر تولید گوشی تلفن همراه که تبلیغات بسیار گسترده ای برای فروش بیشتر به راه انداخته، به همان اندازه که تبلیغاتش وسیع است، کالای تولیدی اش کیفیت ندارد.»
وی می گوید: «به عنوان مثال از یک مدل گوشی با یک نام و عنوان، چند کشور در آسیای شرقی مبادرت به تولید آن کرده اند و هر کدام به تبلیغات خود می پردازند، حال در هیاهوی این تبلیغ، مشتری سرگردان است و نمی داند فلان گوشی مورد نظرش را با آرم ساخت کره بخرد یا فنلاند، و یا تشخیص اجناس ژاپنی با چینی و کره ای بسیار مشکل است.»
«اکبر رستگاری» از فروشندگان سیم کارت تلفن همراه در پاساژ علاءالدین خیابان جمهوری نیز در پاسخ به سؤالم به تبلیغات کاذب اشاره می کند و می گوید: «متأسفانه هر روز شاهد تبلیغات همه جوره ای هستیم که مردم را به خرید بیشتر تشویق می کند که در بلند مدت چنین روندی به زیان جامعه تمام خواهد شد.»
این فروشنده می گوید: «امروز تبلیغات سیم کارت های تلفن همراه آنچنان گسترده شده که یکی از همین شرکت ها گفته است در عوض خرید یک سیم کارت، سیم کارت دیگری بدون قید قرعه جایزه خواهد داد! این در حالی است که سیم کارت های تولیدی همین شرکت هیچگونه کیفیت آنتن دهی مناسب ندارد و اغلب مردم از محصولات آن ناراضی و گلایه مندند.»
«میرزاپور» یکی از کارمندان دولت که برای خرید سیم کارت تلفن همراه به خیابان جمهوری آمده معتقد است بسیاری از تبلیغات موجود کاذب است و باید دولت با اعمال کارهای کارشناسی شده به کنترل و مهار آنها بپردازد.
وی می گوید: «در میان شرکت های تولیدی سیم کارت تلفن همراه، یکی از شرکت ها از تبلیغات و هیاهوی بیشتری برخوردار است و با بهره گیری از شگردهای روانشناختی تأثیر در مخاطب عام می کوشد محصول بی کیفیت و نامرغوب خود را به مردم قالب کند، شرکت مذکور به جای اینکه به فکر بالابردن کیفیت خدمات دهی سیم کارت تولیدی خود باشد متأسفانه هر روز در حال بالابردن سطح تبلیغات در رسانه ها و در و دیوار شهر است.»
